ယနေ့မနက်စောစော စစ်စံထွန်းဈေးနားက ထိပ်လန့်စရာဖြစ်ရပ်
မနက် ရ နာရီခွဲလောက် စစ်စံထွန်းစျေးနားက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ထိုင်နေတုန်းစျေးရှေ့နားမှာ
လူတွေအထိတ်တလန့်နဲ့ အုန်းအုန်းကျက်ကျက်ဖြစ်နေတာတွေ့လို့ ကိုယ်လဲ စပ်စုချင်တာနဲ့ ပြေးသွားလိုက်တယ်။
အနားရောက်တော့ ၄/၅ နှစ်အရွယ် ကလေးငယ် တစ်ယောက် တရှုံ့ရှုံ့နဲ့
ငိုနေတာတွေ့လို့ တစ်ချို့လူကြီးတွေက ဝိုင်းပြီး မေးမြန်းနေကြတယ်…..။
မိဘနဲ့စျေးထဲမှာ ကွဲသွားတာလား.. မိဘတွေက ကလေးကိုဂရုမစိုက်ဘူး…
သားကဘယ်မှာနေတာလဲ… ဘယ်သူကအနိုင်ကျင့်လိုက်လို့လဲ..
ဒီလောက်လူတွေအများကြီးရှိတာ လုပ်ရဲတာ အံ့ဩပါ့တော် စျေးက
သက်ဆိုင်ရာလူကြီးတွေကိုအကြောင်းကြား.. သူလာတဲ့နေရာကိုပြန်လိုက်ကြည့်..
ရဲခေါ်မှရမှာ…ဘာလုပ်မယ် ညာလုပ်မယ် စသဖြင့် အမျိုးမျိုးဝေဖန်အကြံပေး ဆရာကြီးလုပ်တဲ့သူလုပ်..။
ထုံးစံအတိုင်း ကလေးကိုဓာတ်ပုံရိုက်တဲ့သူကရိုက်… ဖုန်းဆက်တဲ့သူကဆက်… ဆူညံပွက်လောရိုက်နေကြတယ်…။
အဲ့ဒီ အချိန်မှာ ကလေးအမေအရွယ် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က ကလေးကိုချော့မော့ပြီးသား ဘာဖြစ်တာလဲ..
မကြောက်နဲ့ အန်တီတို့ကို ပြောပြ အန်တီတို့ကူညီပေးမယ်…ဆိုလိုက်တော့..။
ကလေးက ငိုနေတာရပ်ပြီး မျက်လုံးလေးအဝိုင်းသားနဲ့ စကားမပီတပီ တိုးတိုးလေးပြန်ပြောတယ်..။
သားသား.ယဥ..အရှိတော့ဝူးတဲ့…. ဟာ…..ဆိုပြီး ကြည့်နေတဲ့လူတွေ
အကုန်လုံး အံ့ဩတုန်လှုပ်ပြီး အာမေဋိတ်ကိုယ်စီ ထွက်လာကြတယ်..။
သွားပြီ… ကလေးသူခိုးတွေ ကလေးရဲ့ယဥကို ခွဲထုတ်ပြီး ရောင်းစားဖို့ မိုက်မိုက်ရိုင်းရိုင်း လုက်ရက်လေခြင်းပေါ့…။
အဲ့ဒါနဲ့ ကလေးရဲ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြီးကြည့်လိုက်တော့… ဟုတ်ပါတယ်..။
ရွှေပန်းငေါက်တောက်ကလေးပဲကျန်ပြီး..တကယ်လည်း..ယဥ နှစ်လုံးက မရှိတော့ပါဘူး…။
ဘေးကလူတေကုန်လုံး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပဲ ရုတ်ရုတ်သဲသဲဖြစ်နေတုန်း…
လူကြီးတစ်ယောက်က လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထဲက မပူ့တပူရေနွေးတစ်ခွက်ယူပြီး
ကလေးရဲ့ ယဥရှိတဲ့နေရာကိုလောင်းချလိုက်ပါတယ်…။
ခဏနေတော့ ကလေးရဲ့ယဥလေးနှစ်လုံး ပြန်ထွက်လာမှပဲ အဲ့ကလေးလဲ… သားသားရဲ့ ယဥ ပြန်ထွက်လာပြီ လို့
ဝမ်းသာအားရအော်ပြီး စျေးထောင့်က အိမ်ထဲပြေးဝင်သွားပါတယ်..။
အဲ့ကျမှ ဝိုင်းကြည့်နေတဲ့လူတွေလည်း သက်ပြင်းကိုယ်စီချပြီးစျေးဝယ်တဲ့သူကဝယ်..
လုပ်စရာရှိတာလုပ်ဖို့ သတိရကာ ပြန်ထွက်သွားကြပါတော့တယ်…။
အော်… လခွမ်း သူ့ဖာသာအေးလို့ ထွက်မလာတဲ့ လဥကိုးးးးဟ
Credit to original
================
zawgyi
မနက္ ရ နာရီခြဲေလာက္ စစ္စံထြန္းေစ်းနားက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ေနတုန္းေစ်းေရွ႕နားမွာ
လူေတြအထိတ္တလန႔္နဲ႔ အုန္းအုန္းက်က္က်က္ျဖစ္ေနတာေတြ႕လို႔ ကိုယ္လဲ စပ္စုခ်င္တာနဲ႔ ေျပးသြားလိုက္တယ္။
အနားေရာက္ေတာ့ ၄/၅ ႏွစ္အ႐ြယ္ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ တရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႔
ငိုေနတာေတြ႕လို႔ တစ္ခ်ိဳ႕လူႀကီးေတြက ဝိုင္းၿပီး ေမးျမန္းေနၾကတယ္…..။
မိဘနဲ႔ေစ်းထဲမွာ ကြဲသြားတာလား.. မိဘေတြက ကေလးကိုဂ႐ုမစိုက္ဘူး…
သားကဘယ္မွာေနတာလဲ… ဘယ္သူကအႏိုင္က်င့္လိုက္လို႔လဲ..
ဒီေလာက္လူေတြအမ်ားႀကီးရွိတာ လုပ္ရဲတာ အံ့ဩပါ့ေတာ္ ေစ်းက
သက္ဆိုင္ရာလူႀကီးေတြကိုအေၾကာင္းၾကား.. သူလာတဲ့ေနရာကိုျပန္လိုက္ၾကည့္..
ရဲေခၚမွရမွာ…ဘာလုပ္မယ္ ညာလုပ္မယ္ စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေဝဖန္အႀကံေပး ဆရာႀကီးလုပ္တဲ့သူလုပ္..။
ထုံးစံအတိုင္း ကေလးကိုဓာတ္ပုံ႐ိုက္တဲ့သူက႐ိုက္… ဖုန္းဆက္တဲ့သူကဆက္… ဆူညံပြက္ေလာ႐ိုက္ေနၾကတယ္…။
အဲ့ဒီ အခ်ိန္မွာ ကေလးအေမအ႐ြယ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ကေလးကိုေခ်ာ့ေမာ့ၿပီးသား ဘာျဖစ္တာလဲ..
မေၾကာက္နဲ႔ အန္တီတို႔ကို ေျပာျပ အန္တီတို႔ကူညီေပးမယ္…ဆိုလိုက္ေတာ့..။
ကေလးက ငိုေနတာရပ္ၿပီး မ်က္လုံးေလးအဝိုင္းသားနဲ႔ စကားမပီတပီ တိုးတိုးေလးျပန္ေျပာတယ္..။
သားသား.ယဥ..အရွိေတာ့ဝူးတဲ့…. ဟာ…..ဆိုၿပီး ၾကည့္ေနတဲ့လူေတြ
အကုန္လုံး အံ့ဩတုန္လႈပ္ၿပီး အာေမဋိတ္ကိုယ္စီ ထြက္လာၾကတယ္..။
သြားၿပီ… ကေလးသူခိုးေတြ ကေလးရဲ႕ယဥကို ခြဲထုတ္ၿပီး ေရာင္းစားဖို႔ မိုက္မိုက္႐ိုင္း႐ိုင္း လုက္ရက္ေလျခင္းေပါ့…။
အဲ့ဒါနဲ႔ ကေလးရဲ႕ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့… ဟုတ္ပါတယ္..။
ေ႐ႊပန္းေငါက္ေတာက္ကေလးပဲက်န္ၿပီး..တကယ္လည္း..ယဥ ႏွစ္လုံးက မရွိေတာ့ပါဘူး…။
ေဘးကလူေတကုန္လုံး ဘာလုပ္ရမွန္းမသိပဲ ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္ေနတုန္း…
လူႀကီးတစ္ေယာက္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထဲက မပူ႔တပူေရေႏြးတစ္ခြက္ယူၿပီး
ကေလးရဲ႕ ယဥရွိတဲ့ေနရာကိုေလာင္းခ်လိုက္ပါတယ္…။
ခဏေနေတာ့ ကေလးရဲ႕ယဥေလးႏွစ္လုံး ျပန္ထြက္လာမွပဲ အဲ့ကေလးလဲ… သားသားရဲ႕ ယဥ ျပန္ထြက္လာၿပီ လို႔
ဝမ္းသာအားရေအာ္ၿပီး ေစ်းေထာင့္က အိမ္ထဲေျပးဝင္သြားပါတယ္..။
အဲ့က်မွ ဝိုင္းၾကည့္ေနတဲ့လူေတြလည္း သက္ျပင္းကိုယ္စီခ်ၿပီးေစ်းဝယ္တဲ့သူကဝယ္..
လုပ္စရာရွိတာလုပ္ဖို႔ သတိရကာ ျပန္ထြက္သြားၾကပါေတာ့တယ္…။
ေအာ္… လခြမ္း သူ႔ဖာသာေအးလို႔ ထြက္မလာတဲ့ လဥကိုးးးးဟ
Credit to original
